Her birinizin illa küçükken “sabah koş bir ekmek al gel” lafını duymaktan tırsıp uyur numarası yaptığını bilmiyorum sanmayın. Ama kaçamaz, sabah havası alırken sıcak ekmeğin köşesine kavuşma heyecanıyla yine yola çıkardık. O ekmeğin ucuna duyduğumuz sempati bir çok gofretten üstündü, en azından benim için. Bir ekmek almanın bize tek zararı masaya yetiştirmek için koşarken düşmemiz, ekmek fazla sıcakken ısırınca dilimizin yanması, kağıda sarılı ekmek fazla sıcak olunca elimizin yanması olurdu.