Ne gunlugu yahu, hemen de havaya girdi zibidi. Olsan olsan gunluk ped olabilirsin, biliyorsun degil mi? Hadi neyse simdi, cekil ayak altindan birsey anlatiyorum burada.

Bugun size tilkilerimden bahsetmek istiyorum. Cok dusunenin saci dokulur beli bukulur sozunun gercekligi yansitma ihtimalini gormeme ragmen, kafa icinde dolastirdigim tilkilerim ile bir turlu mutabik olup konulara tek sonuc, tek gerceklik verememekten muzdaribim. Bir sure o tilkileri tatile yollamis olmanin bana verdigi yetkiye dayanarak, arkalarindan atar, gider yapmak gibisi yok. Ama onlari anlatmaktan vazgectim simdi. Cok hizliyim karar degistirmede.

Hizliyim derken, elindeki cipsin yere dususunu ve onu havada mi yakalasan, yere dusunce 3 saniye kurali icinde mi yakalasan, o da olmadi biraksan gitsen mi sorusuna ‘en iyisi ben bir soda iceyim’ ile cevap verebilecek bir karar mekanizmam var. Mekanizma dediysem dislileri, carklari falan yok. Ben dogdugumda henuz o teknoloji yoktu. Eski tip kendisi, kostugumda calisan cinsinden var elimde. Hatta ses cihazlarimiz ampulluydu o tarihlerde. Yerseniz tabii… Yemezseniz de bana ne yahu, sizi beslemek zorunda miyim? Belediye beslesin sizi. O kadar adami doyurmaya kalkarsam batarim, batmasam bile en azindan bir boy veririm gibi hissediyorum. Hislerim cok kuvvetli benim, ama na musait durumlarda tezahur edecek durumlari hissetsem bile caktirmiyorum. En nihayetinde olayim bireysellik, maksimum kendimi mitoz bolebilirim. Onda da cogunlukta agir tekilde cok tirt bireyler olur diye yapmiyorum. Difuzyon, mifuzyon derken bir de bakmissin benim kafalar hep gitmis.

Bir saniye yahu, ben gene ne anlatiyorum lan?! Bir dur diyen cikmadi, trafik isigi alip kendime kirmizi yakasim geldi yemin ediyorum…

Cok zorlamadan konuya tekrar donmem gerekirse, donemem, sen de biliyorsun bunu… Konuya girmemisim ki doneyim, ben de bir insan olarak ya da insanligi kabul etmis biri olarak bu durumu kabullenmis buluyorum. Simdi bana el verin, gol verin, ama sari kart gormeme izin vermeden saglam bir orta yapin. Dogum gunum geldi sonucta benim… 3 ile baslayan iki basamakli sayilara merhaba diyecegimden mutevellit, hediye sevgimi az daha pekistirsem de, ucundan orta yas bunalimina mi girsem deyip aninda cayiyorum. Hediye isteyebilme yuzsuzlugumu mazur gorup, bana her sartta hediye almayi kendine gorev bilen arkadaslarin hepsini ifsa etsem mi etmesem mi cok kararsiz kaldim acikcasi. “Ben usta kaportaciydim acikcasi… Bah…” derken aklima ne geldi acaba…

Kendimi bugun kokpite sikismis kaptan yamagi gibi hissediyorum. Yamak dediysem de yardimci pilot gibilerinden yahu. Hemen olayi saptirmayalim pls tsk.

Biri sokagin kosesinden cikip, “Kedi canini senin!” diye bagiracak bana diye de urkuyorum. Urkek bir yapim var, ceylan gibiyim ben aslinda. Ceylan gibi de sekerim, rastik cekerek maaahmuureee. Gene karistilar…

Rica edecegim ben konusurken kanali degistirmeyin, sonra yaniyor devreler…

Neyse isin ozu, kicimin gozu,
30 yasima girecegim 2 gun sonrasi icin simdilik sizlere 30 senedir beni dinlediginiz icin tesekkur ediyorum.
Yiyorsa dinlemeyin, o da var tabii…
Ilk kutlama pastami gecen aksam sirprizi olarak kaptim, pek de guzeldi yiyecek mecalim olmasa da.
3 deste yasi tamamlamis olmanin bana vermis oldugu yetkiye dayanarak,
Opuyorum falan filan sizleri.

Hadi madem, simdi dagilin ulean.
Kara murat ruhluyum gene ben.
Savul kopek!

Ulan gene kapatamadim yaziyi.

Neyse hadi gidelim madem.