Çeşit çeşit atarlanmalar var ortada, insanlar anlamıyor. 14 yaşında hastaneye girip, 15inci yaşını yatağında kutlama fırsatı bile bulamayan bir çocuk gözlerini yumdu dün sabah. Düne kadar çok çocuk kaybetti bu topraklar, gencecik, daha ergenliğe girip anasına babasına atar yapıp, belki sinsiden okuldan kaçıp kızlarla buluşacak günlerini göremeden. Dün artık son noktaydı bu çocuklar için. İnsanların “ama” ile kurduğu cümlelerin altında hiç anlayamayacakları bir çocuk uğurlanacak bir kaç saate. O sabah evine ekmeğini alıp dönmek isterken başından vurulmuş, 269 gün yılmamış direnmiş, ama ufacık bedeni pes etmiş bir çocuk.

Bana dönüp demeyin, “taş atmıştır”, “eyleme katılmıştır”, “amuda kalkmıştır”… Demeyin bunları yahu. Daha çocuktu o be.
Velev ki eyleme katıldı, hasbel kader koştu taş attı, belki ablalarına abilerine özendi bağırdı slogan attı. Ölmesi mi gerekiyordu bunlar için? Daha bıyıkları yeni terleyen, ergenliğine girmek üzereyken heyecanlı olan bir çocuktu o. Çocuk olmak nedir unuttunuz mu?

Eskiden şu kadar çocuk kaybettik, düne kadar bunlar oldu, neredeydiniz demeyin artık. Düne kadar sesi çıkmadı yeterince belki, haklısınız ama bugün sadece Berkin değil, orantısız, düşüncesiz, beyinsiz şiddetler yüzünden ölen her çocuk için dolan biz, bugün çıkarıyoruz sesimizi. Siteminiz olsun, ama siteminiz bugün uğurlanacak çocuğumuzun acısına baskın çıkıyorsa bilin ki siz de kaybettikleriniz ile yitip gitmişsiniz.

Sağı, solu, ülkücüsü, dincisi, müslümanı, alevisi, atesti, deisti, kürdü, lazı, çingenesi, osmanlısı, yerlisi, yabancısı olmaz insanın. Ölen çocuk için üzülmek insan olmaktan geliyor. Humanist olmaya bile gerek yok. Önce bir insan olun, sonra varsa yüzünüz hala buyrun laf atın. Ülkeyi ideolojiden, kökenden, dinli-dinsizden bölmeyi denediniz umursamadım da bu sefer insan ve hayvan ( ki hayvan demeye dilim varmıyor ) diye ikiye ayrılmış görüyorum koca memleketi.

Kirli siyasetiniz, insanlıktan çıkmış karakteriniz, eşek götü derisiyle kaplı sıfatınız ile almayın çocukların isimlerini ağızlarınıza. Mitinglerde, basın bültenlerinde, televizyonda, gazetede kullanmayın bugüne kadar terorist, çapulcu dediğiniz, sırf sesimizi duyup korkup üç buçuk atmaya başladınız diye, anmayın kaybettiğimiz çocukları. Partileriniz de, siyasetiniz de burulup bir tarafınıza kaçsın. Bugün fırınlar kapandı, sırf ekmek alırken bile güvende değil çocuklarımız diye. Açmayın bayraklarınızı, kapatın yüzünüzü, varsa hala bir yudum vicdanınız bırakın rahatça uğurlansın Berkin çocuk.

Sizi bilmem ama, dün sabahtan beri göğsüme oturdu benim o 16 kilo. Benim gücüm, benim sesim yetmedi onu korumaya… Berkin’in katili kim! Hadi cevap verin şimdi annesi ve babasına! Bir can, bir ekmek kadar kıymetli değil gözünüzde, ekmeklerin yere konmasına takmışken siz, ben nasıl nefes alacağım o çocuk toprağa girerken diye düşünüyorum.

Bugün Feriköy Mezarlığı’nda kutu kolasına maç yapmayı düşünme hakkı elinden alınmış, almaya çıktığı o ekmeğin köşesinin keyfine varamadan vurulmuş bir çocuk uğurlanıyor…

meh.